داستایوفسکی در رمان ابله موقعیت های زیادی را برای خندیدن ایجاد می کند. چیزی که توجهم را جلب کرد این بود که هر کسی با طنز سر و کاری دارد به هیچکدام از این موقعیت ها نمی خندد و در عوض انهایی که چیزی از طنز نمی دانند در این موقعیت ها از ته دل می خندد.
"شاید این یکی از دلایل شاهکار بودن ابله باشد."
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر