متاسفانه مدتهاست که شاهد رواج ادبیات لمپنی در میان عوام هستیم. صرفنظر از خاستگاه و جایگاه اینگونه ادبیات در میان عامه مردم متاسفانه شاهد رواج اینگونه ادبیات در رسانه ها و سینما هم هستیم.
استقبال مردم از سریال تلویزیونی اشکها و لبخندها که و همچنین استقبال بی سابقه از فیلم اخراجی های 2 را می توان در همین چهارچوب مورد بررسی قرار داد.
این تمام ماجرا نیست و این موضوع زمانی بیشتر خود را می نمایاند که ما شاهد رواج این ادبیات در میان بسیاری از کسانی هستیم که از انها انتظارات بیشتری داریم. ورزشکاران ملی , مربیان ورزشی , هنرمندان مشهور و بسیاری دیگر از کسانی که می توانند بعنوان الگو به جامعه معرفی شوند از همین ادبیات فراوان استفاده می کنند.
البته استقبال سینماگران و رسانه ها از این نوع ادبیات جهت جذب مخاطب عجیب نیست اما چرایی اقبال عموم به این ادبیات برایم سوال انگیز است.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر