بعضی اوقات آدم در مقابل سوالاتی قرار می گیرد که جواب انها در نظر اول بسیار ساده به نظر می رسد اما وقتی به سوال بیشتر فکر می کند متوجه اشتباه خودش می شود.
یکی از این سوالاتی که مدت ها ذهنم را مشغول کرد و هنوز هم جواب درست و کاملی برایش نیافته ام این است که
" ایا پیشرفت علم و تکنولوژی به نفع بشر بوده یا به ضرراو ؟"
شاید بخندید اما باور کنید هر چه بیشتر به این سوال ساده فکر کردم جواب آن را پیچیده تر و توضیح آن پیچیدگی ها را سخت تر یافتم.
" بله و البته" اولین جوابی است که در ذهن هر کس در جواب به این سوال متبادر می شود.
اما واقعا" جواب این سوال به این سادگی نیست.
اول از خوبی هایش کمی بگویم که در نظر اول این محسنات جلوی چشم می اید.
پیشرفت علم و تکنولوژی این امکان را به من داده تا در خانه ام بنشینم و بتوانم هر چه را که در ذهنم می گذرد را براحتی به نظر تمام دنیا برسانم و هزاران پیشرفت دیگر بشریت از بهداشت و درمان گرفته تا طی الارض کردن بوسیله طیاره و ماهواره و... همه و همه دستاورد علم وتکنولوژی بشر امروز است.
اما این تمام داستان نیست! اگر میخواهید در مورد این سوال ساده کمی به فکر بروید به این موضوع بیاندیشید که
چرا بشر با این همه پیشرفت "احساس خوشبختی" کمتری می کند.
یک مثال ساده:
یادم نمی رود زمانی که کودک خردسالی بودم برای خرید یک مرغ پدرم باید به بازار می رفت , ان را به خانه میاورد و در مقابل چشمان اشکبار ما ان را سر می برید و انکاه مادر باید مرغ را کلک و .پر می کرد و سپس موهای اضافه ان را می سوزاند و.... که خودش یک پروژه ای بود و حداقل چند ساعت وقت می گرفت. اما حالا در مرغ فروشی ها مرغ پرکنده را در مدت کمتر از یک دقیقه به اندازه های دلخواه قطعه قطعه می کنند و فاصله من با مرغ اماده مصرف کمتر ازربع ساعت است. اما باز هم برای زندگی روزمره ام وقت کم می اورم.
از طرفی همین مرغ اماده مصرف بدلیل هورمونی بودن هزار جور درد و مرض را با خودش دارد. که البته علم و تکنولوژی مشکل ان را هم حل کرده بیمارستان های خوب تاسیس شده تا افرادی را که به دلیل رشد تکنولوژی تنبل و چاق شده اند و بدلیل کم تحرکی دچار مشکلات قلبی و عروقی شده اند را درمان کند. بعدش هم بیمار و اطرافیانش پیش خودشان می گویند خدا را شکر. اگر پیشرفت های علمی نبود الان این بابا جاش سینه قبرستان بود. اگر کمی به دور و برتان دقیقتر نگاه کنید براحتی درخواهید یافت که اکثر مردم شاید حتی خود شما هم اسیر نوستالژی های گذشته باشید.گذشته ای نه چندان دور که در ان اینهمه امکانات رفاهی نبود.
تلفن نبود یا خیلی کم بود اما مردم بیشتر از نزدیکان خودشان خبر داشتند ونسبت به حل گرفتاری های انها اهتمام بیشتری می ورزیدند.
نظر شما چیست ؟ چرا این همه امکانات رفاهی نتوانسته "احساس خوشبختی" را در انسان ها بیشتر کند. دقت کنید علم و تکنولوژی با خود رفاه را برای بشر به ارمغان اورده کسی منکر این موضوع نیست اما "احساس خوشبختی" را چطور؟
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر